 |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
Menu |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
PRZYSZŁO BOŻE NARODZENIE - BÓG SIĘ RODZI!
.
Patrzcie, jak pierzchają cienie
PRZYSZŁO BOŻE NARODZENIE - BÓG SIĘ RODZI!
Popatrz, jak gwiazdy wieszczą, że tak blisko jest Miłość.
I światła znowu tyle dla mędrców i pasterzy.
Tylko w Stajence chłodno, Serce w żłobie się skryło.
Tak trudno je odnaleźć. Jeszcze trudniej uwierzyć.
Wigilia to wieczór, gdy jaśniej lśni rodzinna gwiazdka
Kiedy życzenia składamy bliskim przez biel opłatka.
Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukaże
Dawno zgubione radości, imiona drogie i twarze.
Niech w naszych dłoniach tej nocy opłatek bieleje
Co z życzliwości wyrósł i z mozolnej pracy
Niech wszystkie drogi nasze zejdą się w Betlejem
Byśmy Jemu i sobie mogli w oczy popatrzeć.
W ten wieczór, gdy z kolędą spotkamy Anioła
Kiedy sercom zaświeci radość , jak świt srebrny
Życzmy sobie, abyśmy na nowo umieli pokochać
I byśmy tej Miłości zawsze byli wierni.
Kiedy pasterską drogą nasze kroki pobiegną
By z pasterzami klęknąć przy tym Sercu malutkim
Niech aniołowie Pańscy naszą wiarę ustrzegą
A Matka skryje w dłoniach gorycze, łzy i smutki!
Kiedy rodzi się Miłość, serce żarem płonie.
Gdy ziemski padół płacze i tęskni za Niebem
Wyciągajmy do ludzi z życzeniami dłonie
A kolędą z Betlejem dzielmy się jak chlebem!
(Wybór fragmentów wierszy ks.Kazimierza Wawrzyczka SCJ;
„Nowe ślady na piasku” Wyd. Ks.Sercanów. Kraków 2008)
|
|
|
|
|
 |
|